یک مشت حرفهای مادرانه

کابوس روزگار رهایم نمی‌کند/نجوای مادرانه بماند برای بعد

یک مشت حرفهای مادرانه

کابوس روزگار رهایم نمی‌کند/نجوای مادرانه بماند برای بعد

«وقتی جنگی آغاز می‌گردد هر کسی باید سهمی پرداخت کند. 

سیاستمدران باید سلاح، 

ثروتمندان باید مخارج 

و فقرا هم باید فرزندانشان را گسیل دارند. 

 

وقتی جنگ تمام می‌شود سیاستمدران دست یکدیگر را می‌فشارند، 

ثروتمندان قیمت‌ها را افزایش می‌دهند

 و فقرا نیز به دنبال گور فرزندانشان می‌گردند.»