یک مشت حرفهای مادرانه

کابوس روزگار رهایم نمی‌کند/نجوای مادرانه بماند برای بعد

یک مشت حرفهای مادرانه

کابوس روزگار رهایم نمی‌کند/نجوای مادرانه بماند برای بعد

هر کسی حق داره برای زندگی خودش تصمیم بگیره، این اصلیه که همه قبول دارن.
هیچ‌کس تو این دنیا وصی و قیم لازم نداره.
اما یه چیزای دیگه‌ هم هست، آدم تنها واسه خودش زندگی نمی‌کنه.
اگه غیر این بود که حرفی نداشتیم، اما دیگرونم هستن، اونایی که آدم به اون دل بسته‌س، یا اونایی که به آدم دل بسته‌ن، به هر صورت دیگرونم باید در نظر گرفت، بی اعتنایی به دیگران، فکر نمی‌کنم تنها وسیله‌ی راحتی و رهایی باشه...